کتاب "ایلیاد" به همراه «اودیسه» از آثار حماسی و فاخر یونان می باشد که از بسیاری لحاظ همسان با شاهنامهی فردوسی بوده و تاریخ باستان و اساطیر و خدایان و... یونان باستان را در قالب شعر بیان نموده است. البته این دو منظومه، نه به مانند شاهنامه که کمتر از 1000 سال قبل سروده شده، مربوط به 3000 سال پیش بوده و شاید بیش از هر اثر ادبی دیگر در سراسر جهان شهرت و اعتبار دارد.
محاصره و تسخیر شهر تروا در ترکیهی امروزی، حدود 1200سال قبل از میلاد مسیح، اتفاق افتاد و «هومر»، داستانسرا و شاعر نابینای یونانی، 400 سال بعد، یعنی در نیمهی دوم قرن هشتم پیش از میلاد، آن جنگ تاریخی میان یونانیها و ترواییها را به صورت دو منظومهی حماسی بلند، یعنی «ایلیاد» و «اودیسه»، آفرینش کرد. این دو منظومه، حاوی 28000 شعر "هگزامتری" هستند و از ارزش آن همین بس که ادیبان، ادبیات یونان باستان را تنها با آثار حماسی «هومر» می توانند بررسی نمایند. او گرچه در شهر اِزمیر (سمیرنا)، واقع در غرب ترکیهی امروزی دیده به جهان گشود، از آغازگران شعر و ادبیات اروپا شناخته شده که البته طبق اسناد موجود، وی بیشتر عمر خود را در جزیره چیوس گذراند و در آخر نیز جزیرهی لوس میعادگاهش با مرگ گشت.
و اما «ایلیاد» که مانند «اودیسه» با 24 سرود، نظم یافته، به دوران شگفتی «میسن» و برتری آن دوران مربوط میشود و موضوع آن لشکرکشی «آگاممنون» پادشاه مقتدر «می سن»، جهت بازپسگیری همسرش از شاهزادهی «تروا» به آن مکان می باشد. در «ایلیاد» قهرمانان نامی یونان، چون آشیل، آیاس، هکتور، اودیسیوس و بسیاری از ایزدان کوه المپ به همراه عادات و ضعفهای اخلاقیشان توصیف گشته است.
این اثر فاخر، با برگردانِ مترجم فهیم و ارجمند ایران، «استاد سعید نفیسی»، در ادبیات پارسی ارزشی دوچندان یافته و در آن می توان از قلم این استاد فرهیخته که با الهام از شاهنامه، زبان حماسی را برای نثر آن انتخاب نموده، یکی از بهترین آثار ترجمهی ایران را مشاهده نمود. ایشان به جز ترجمهی دقیق و حفظ امانت متن اصلی، با مقدمهای مفصل و کامل، قبل از شروع خواندن کتاب، خواننده را با کلیاتی از اصطلاحات و شخصیتهای اساطیر یونانی آشنا کرده و خواندن آن را بس سلیستر و شیواتر نموده است. ایشان «ایلیاد» و «اودیسه» را لازم و ملزوم یکدیگر دانسته و نگاشته:
«پس از ترجمهی ایلیاد میبایست قهراً به ترجمهی اودیسه هم بپردازم.»