فرهنگ نامه، كتابى است كه در آن، دانش، فرهنگ[1] و حكمت باشد.
فرهنگنامه اذان، قطره اى دیگر از دریاى بیكران علوم و معارف ناب اسلامى و مَدخَلى[2] دیگر از دانشنامه میزان الحكمه است كه به صورت مستقل، منتشر مى شود. در این دانشنامه، واژه ها و اصطلاحاتى كه در قرآن و احادیث، كاربرد فرهنگى گستردهاى دارند، به ترتیب الفبایى، با نظمى نوین و با ذكر نمونه كاربردها (شواهد)، معناشناسى و تحلیل و تبیین مى گردند. در لابه لاى این دانشنامه، برخى مَدخلها، از كاربرد فرهنگى ویژه و بَسامد استفاده بالایى برخوردارند. بدین معنا كه عموم مسلمانان و یا گروه هاى خاصّى از آنان، به صورت شبانه روزى و گسترده، با آنها، سر و كار دارند. از این رو، به منظور تصحیح و تقویت فرهنگ عمومىِ جوامع اسلامى، ضرورى است معارف مربوط به این گونه واژه ها و اصطلاحات، به صورت كتابِ همراه، و كتاب راهنما، در اختیار همگان قرار گیرد.
با این نگاه، مَدخَلهایى از این دست- كه گفتیم-، به صورتكتابهایى مستقل و در اندازه هایى كه حمل و مطالعه آن آسان باشد، در اختیار علاقه مندان قرار مىگیرند.
گفتنى است كه در این سلسله آثار، براى آنچه مربوط به رفتار یا احوال خاص است (مانند: ادب، اذان، شادى و آرزو)، نام «فرهنگ نامه» و براى آنچه مربوط به گروه هاى اجتماعى (مانند: بسیجیان، جوانان و كودكان) مى شود و یا آموزه هاى حكیمانه پیشوایان بزرگ اسلام یا حكماى بزرگ الهى (چون لقمان حكیم) را ارائه مى نماید، نام «حكمت نامه» را برگزیدیم.
