این کتاب، عهده دار پژوهشی دربارة روایات تفسیری اهل بیت عصمت و طهارت(ع) و دیدگاه های مفسران گران مایه درباره حروف مقطعه می باشد. بر پایه برخی از روایات معناشناسانه، حروف مقطعه، مفاهیم باطنی و ژرفی دارند. از نگاه بعضی روایات، این حروف بیانگر اسما و صفات الهی، به ویژه اسم اعظم هستند. روایات مصداق گرایانه نیز حروف مقطعه را نشان دهندة برخی نمودهای بیرونی همچون نام پیامبر اکرم(ص) و رویداد کربلا و... می دانند. مفسران معناگرا، حروف مقطعه را از متشابهات قرآنی و اسرار الهی میان خدا و انبیا و اولیا می دانند که دیگران از فهمش عاجزند. قرآن پژوهان ظاهرنگر، حروف مقطعه را نام سوره یا نماد حروف آغازین اسامی برخی گردآورندگان قرآن با سوگندهای الهی برای اثبات آسمانی بودن قرآن مجید می دانند که هر یک از این دیدگاه ها با چالش هایی رو به رو هستند.