ابو عبدالله جمال الدین عبدالله بن مالك جیانى ( 671 - 600ق) از نحویان بزرگ قرن هفتم هجرى است. الفیه او شهره آفاق است و بر آن شرحهاى گوناگونى از لحظههاى آغازین ظهور آن تا قرنها بعد، نگاشته شده است.
یكى از مشهورترین شرحهاى مزجى شرح ادیب و دانشى بزرگ قرن نهم هجرى، جلالالدین ابوالفضل عبدالرحمن سیوطى به نام «النهجة المرضیه« است. این شرح قرنهاست كه در حوزههاى علمى -به خصوص در ایران- تدریس مىشود و به جهت همین اقبال، حواشى و شروح فراوانى بر آن نوشته شده و یكى از آنها، اثر حاضر: «الطریقة النقیه: شرح فارسى النهجة المرضیه« است.
نویسنده به دلیل آن كه دیگر شروح این كتاب، مطالب را دستهبندى نكرده وتنها به توضیح عبارات و مطالب مشكل و دور از ذهن مبتدى روى آوردهاند، به چنین شرحى دست زده است.