سورة یوسف، دوازدهمین سورة قرآن و داستان زیبا و دلربای یوسف صدیق است. یوسفی که با پاکی نژاد و صفای نهادش، بزرگ ترین نمونة عفت و پاکدامنی و تقوا و پرهیزکاری و حفظ ایمان الهی درنهان و آشکار است و چه عجب! هر کس که دارای مقام نبوت باشد، واجد این همه فضائل و مکارم نیز هست. و چه فضیلتی بالاتر از این که خداوند، شیرین ترین داستان ها را شرح زندگی آن نیکو رخسار قرارداد تا آیت و نشانة روشنی برای عصمت او و نمونة رَوِش زندگی و اسوة پیروی مؤمنان، باشد. این سوره بیانگر الطاف ویژة خدا به بندگان مؤمنش ونجات آنان از گرداب مهالک است. مؤلف محترم، در این تفسیر با بیان زیبا و قلم شیوایش، این کتاب را آکنده از مطالب حدیثی، تاریخی، ادبی و کلامی نموده و اشتباهات برخی از مفسران عامه را در تفسیر این سوره نمایانده است.