عرفانِ حقیقی، عارف را به صحنة اجتماع و سیاست می کشاند و در همین وادی، او را به سیر و سلوک وامی دارد. این چنین عرفانی در مکتب ائمه معصومین(ع) به ویژه امیرمؤمنان(ع) و امام حسین(ع) آشکارا نمود یافت و درسِ واقعی عرفان را در می دان جهاد و سیاست به مردم آموخت. در روزگار ما امام خمینی رهبر کبیر انقلاب اسلامی ، پیوند میان سیاست و عرفان را رقم زد و بندگانِِ خدا را در میدانِ حماسه و رزم به عبادت حضرت حق، فرا خواند.
اثر حاضر، متشکل از چهار مقاله است که چگونگی پیوند میان سیاست و عرفان را نشان می دهد. مقاله اول دربارة عرفان و قیام امام حسین(ع) است و سه مقاله دیگر در مورد اندیشه های عرفانی و اجتماعی امام خمینی (قدّس سرّه) است.