وحید بهبهانى (1205 - 1117ه’.ق) از فقیهان بزرگ، مجدد شیعه و مكتب اصولى در سده دوازدهم هجرى است. ایشان با تقویت مكتب اصولى و استمرار آن طى دو قرن اخیر، فصل جدیدى از حیات سیاسى شیعیان را در عصر غیبت رقم زد و موجب رشد تفكر سیاسى در فقه شیعى، گسترش حوزه اختیارات فقیه و اقتدار عالمان دینى در عرصه اجتماع و سیاست گردید. ضرورت شناخت پیشینه تفكر سیاسى شیعى، مستلزم بازكاوى اندیشههاى سیاسى عالمان بزرگى چون علامه وحید بهبهانى است، بدین منظور اثر حاضر به مطالعه و بررسى آرا و نظریههاى سیاسى بهبهانى درباره رابطه دین و سیاست، حكومت، نوع نظام سیاسى شیعه در عصر غیبت، ولایت فقیه، شرایط و اوصاف حاكم اسلامى، تقیه و تعامل با حاكم جور و دیگر مؤلفههاى اندیشه سیاسى وى مىپردازد.